Delikatna metoda manualna, która pomaga w regulacji układu nerwowego i usuwaniu napięć mięśniowych.
Bezpieczna procedura korekcji wad postawy i regulacji funkcji układu nerwowego.
Techniki manualne stosowane do uśmierzania bólów kręgosłupa i stawów, eliminacji skurczów mięśni oraz zwiększania odporności.
Terapia czaszkowo-krzyżowa może pomóc w przypadku wielu dolegliwości, zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych. Oto niektóre z nich: 1. Dolegliwości fizyczne: Bóle głowy i migreny – terapia pomaga w rozluźnieniu napięć w czaszce i poprawie przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego. Bóle kręgosłupa, w tym bóle odcinka lędźwiowego i szyjnego – praca z układem czaszkowo-krzyżowym wpływa na redukcję napięć w mięśniach i strukturach powięziowych. Problemy z stawem skroniowo-żuchwowym (TMJ) – terapia pomaga w przypadku napięć w okolicy szczęki i żuchwy. Problemy pourazowe – takie jak skutki wypadków, upadków czy urazów czaszki. Problemy z układem nerwowym – w tym przewlekły ból, neuralgie i nadwrażliwość. Problemy z zatokami – terapia może wspierać odblokowanie i poprawę drenażu zatok. 2. Wsparcie emocjonalne i psychiczne: Stany lękowe i stres – delikatny dotyk pomaga wyciszyć układ nerwowy, wspierając relaksację. Depresja – terapia wspomaga harmonizację funkcji mózgu i poprawę samopoczucia. Nerwica i nadpobudliwość. Wsparcie układu odpornościowego. Bezsenność – relaksacja wspomaga zasypianie i poprawia jakość snu. Przewlekłe zmęczenie (CFS) – terapia wspiera regenerację układu nerwowego. Problemy trawienne – terapia oddziałuje na układ nerwowy, który ma wpływ na procesy trawienne, zwłaszcza odpowiedzialny za proces trawienia nerw błędny. Ponadto terapia czaszkowo-krzyżowa działa jak drenaż limfatyczny, pomaga więc m. in. w usunięciu obrzęków.
Główne przeciwwskazania do terapii cranio-sacralnej 1. Stany związane z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym Jeśli ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest podwyższone (np. wskutek krwotoku, guza mózgu lub obrzęku mózgu), manipulacja układu cranio-sacralnego może je dodatkowo zwiększyć, co może prowadzić do poważnych konsekwencji neurologicznych. Krwawienie śródczaszkowe (np. świeży udar krwotoczny) Guz mózgu (może powodować blokadę przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego) Obrzęk mózgu 2. Świeże urazy czaszki, mózgu lub kręgosłupa Terapia może wywołać niepożądane zmiany ciśnienia w płynie mózgowo-rdzeniowym, co może pogorszyć stan zdrowia. Niedawne urazy głowy (np. wstrząśnienie mózgu, złamania kości czaszki) Świeże urazy kręgosłupa (zwłaszcza szyjnego i lędźwiowego) Stan po operacji neurochirurgicznej (np. usunięcie guza mózgu, operacje kręgosłupa) 3. Tętniaki i zaburzenia naczyniowe Manipulacja powięziowa i poprawa przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego mogą zmieniać ciśnienie krwi i napięcie naczyniowe, co w niektórych przypadkach jest niebezpieczne. Tętniak mózgowy (grozi pęknięciem) Zakrzepy, zatory i problemy z krążeniem mózgowym Stan po udarze (zwłaszcza niedawno przebytym) 4. Ostre infekcje i stany zapalne Infekcje mogą powodować osłabienie tkanek i struktur, a terapia może je rozprzestrzenić lub nasilić objawy. Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych Zapalenie mózgu Infekcje w obrębie czaszki i kręgosłupa (ropnie, zapalenie zatok w stanie ostrym) 5. Osteoporoza i inne choroby kości Delikatne manipulacje w obrębie kości czaszki i kręgosłupa mogą być niebezpieczne w przypadku osłabionych struktur kostnych. Zaawansowana osteoporoza Choroby prowadzące do osłabienia kości (np. nowotwory przerzutowe do kości, osteomalacja) 6. Zaburzenia psychiczne i neurologiczne Niektóre zaburzenia psychiczne i neurologiczne mogą ulec zaostrzeniu w wyniku terapii cranio-sacralnej, zwłaszcza jeśli podopieczny nie jest w stanie zrozumieć lub zaakceptować procesu terapeutycznego. Poważne zaburzenia psychiczne (np. psychozy, schizofrenia, ciężka depresja) Padaczka (niekontrolowana) – terapia może wywołać atak epilepsji 7. Nowotwory złośliwe w zaawansowanym stadium Terapia cranio-sacralna może stymulować układ limfatyczny i krążenie płynów ustrojowych, co teoretycznie może sprzyjać rozprzestrzenianiu się komórek nowotworowych. 8. Ciężkie wady wrodzone układu nerwowego Np. wodogłowie nieleczone lub poważne deformacje czaszki mogą być przeciwwskazaniem do terapii, jeśli zmiany ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego mogą zaszkodzić podopiecznemu.
Chiropraktyka McTimoney-Corleya jest stosowana w celu łagodzenia wielu dolegliwości związanych z układem mięśniowo-szkieletowym i nerwowym, w tym: ✅ Bóle pleców i kręgosłupa – zarówno przewlekłe, jak i ostre bóle dolnego odcinka pleców, krzyża czy szyi. ✅ Bóle głowy i migreny – szczególnie te wynikające z napięć mięśniowych i problemów z kręgosłupem szyjnym. ✅ Problemy ze stawami – bóle barków, bioder, kolan i nadgarstków. ✅ Dyskopatie i rwa kulszowa – metoda może pomóc w łagodzeniu ucisku na nerwy. ✅ Napięcia i stres – delikatna technika wycisza układ nerwowy i wspomaga relaksację. ✅ Problemy z postawą – korekta niewłaściwego ułożenia kręgosłupa i asymetrii ciała. Terapia ta jest także wykorzystywana w profilaktyce urazów i ogólnej poprawie dobrostanu organizmu.
Bezwzględne przeciwwskazania: Nowotwory kości i przerzuty nowotworowe – manipulacje mogą osłabić struktury kostne i prowadzić do złamań. Ostre infekcje i stany zapalne (np. zapalenie kręgosłupa, osteomyelitis) – terapia może pogorszyć stan zdrowia. Zaawansowana osteoporoza – istnieje ryzyko złamań kręgów lub innych kości. Niedawne złamania lub urazy kręgosłupa – kręgi i tkanki miękkie muszą się najpierw odpowiednio zagoić. Tętniaki aorty – manipulacje mogą zwiększyć ryzyko pęknięcia tętniaka. Ciężkie zaburzenia neurologiczne (np. zaawansowane stwardnienie rozsiane, zespół ogona końskiego) – manipulacje mogą nasilić objawy. Zakażenia układu nerwowego (np. zapalenie opon mózgowych) – ryzyko pogorszenia stanu zdrowia. Względne przeciwwskazania (wymagana konsultacja lekarska): Ciąża (szczególnie w pierwszym trymestrze) – choć technika McTimoney-Corleya jest łagodna, u niektórych kobiet istnieje ryzyko niepożądanej reakcji. Choroby autoimmunologiczne w stanie ostrym (np. reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa) – terapia może wpływać na procesy zapalne. Przebyte operacje kręgosłupa – blizny i implanty mogą ograniczać zakres ruchu i tolerancję na manipulacje. Ciężkie choroby serca i nadciśnienie – pewne techniki mogą wpłynąć na krążenie i ciśnienie krwi.